Kasım 11, 2010

home home sweet home

Evim bana o denli bir huzur veriyor ki, hayatımın hiçbir dönemi bunca huzurlu olmadım. Kapımı kapattığım anda tüm dünya dışarda kalıyor. Beşiktaştaki evim gibi, kafamda bir üdnya şey yok; evet o evi de seviyordum ama kafamda onlarca sorun olurdu. Şimdi kapıdan girdiğim anda tekil bir dünya karşılıyor beni, kimseye yer yok burda, o kadarki kafamdaki sıkıntıların hepsi de kapının dışında kalıyor. Evim seni çok seviyorum...