iki farklı zaman iki farklı kişi iki farklı ruh haliydi. Birinde gerçekten dünyaları yaratmıştım, burnumdan kıl aldırmıyordum, eğleniyordum, K.'ya tavrım buydu, hiçbir zaman da bana erişemedi,hayatıma giremedi. Bir de tam tersi davrandığım bir hal vardı ki, bilmeyen yok zaten E'yi, ne kadar alçak gönüllü ne kadar fedakar davrandığım hatta işi salaklık boyutuna vardırdığım aşikar. K.'yı beğenmeyip hayatıma sokmazken, aynı kültüre sahip sadece ambalajı farklı birine bu şekilde davrandım. E'nin şimdilerde arkamdan bazıları dünyaları ben yarattım sanıyo demesi çok ilginç. Demek ki, gerçekten dünyaları ben yarattım diyerek davransaydım, küçük dilini yutacakmış!
3 yıl boyunca, ailemin arkadaşlarımın onu beğenmemesini, yanıma yakıştırmamasını, herkesin 'bu mu?' tepkisini şimdi resmin dışından bakınca görebiliyorum. K.'yı beğenmiyordum ama ondan daha fenasını beğeniyormuşum!
Evet küçük dağları ben yarattım, evet beğenmiyorum. evet yanıma yakıştıramıyorum. evet aşkın gözü feci kör...
Tek şikayetim, aşkın kör olan gözünü 3 hadi bilemedin 2 sene önce açmış olamamak.
Eğlenmeye çalıştım ama halini yazık bulmak ve ego tatmini için bile yetersiz bulmak dışında bişey gelmedi elimden.
Son söz: evet dünyaları ben yarattım ve 'dünyaları ben yarattım ama al sana feda olsun' diyecek adam olacak yanımda!
