Mayıs 24, 2010

İmgelerimi döksem...

İmgeler ne kadar önemli hayatımızda, uzaktan ve duygusuzca baktığımızda basit görünen nesneler aslında ne kadar önemliler...
Kaancan; bir oyuncak ayıdır kendisi ama çok daha fazlasıdır aslında... Kaç dönemin tanığıdır o, kaç dönemin sırdaşıdır, üzerinde kuruyan göz yaşlarıyla temizlenmiş, mutlulukla havaya fırlatılıp tutulurken tazelenmiştir. Yurtlar görmüş, kimleri tanımış, ne olaylarda bana destek olmuştur. Bugünlerde en çok özlediklerimdendir, İrem'den sonra...


Fatoş bebek; çocukluğumun favori bebeğidir, ismini hediye eden halamdan alır... Çocukluğumun imgesidir, 6 yıllık prensesliğimin şahididir. Fotoğraflarda kalmışsa da, bana o günlerin varlığını ispatlar. Şımarık prensesin, uyuttuğu bebeği, oynadığı arkadaşı, paylaştığı sırdaşıdır; evdeki şımarıklıkların mutluluğunu, mor sandalyeyi kapamanın hüznünü saklar.


Öncelikli nesnelerim, imgelerim, yalnızlığıma aldıklarım...